Janis Ian begon in de eerste helft van de jaren zestig als maatschappijkritisch wonderkind als protegé van Leonard Bernstein met haar naamloze debuut en opvolgers als For all these seasons of your mind, The secret life of Eddy Fink.
Zij was daarmee een controversiële figuur, die voor discussie en debat zorgde.
In 1974 maakte zij een eerste comeback met introspectieve songs als At seventeen en in 1993 doorbrak zij een stilte van tien jaar met Breaking silence, inderdaad.
Op haar albums had zij intussen nog altijd kritische nummers gezet en dat is in ieder geval een overeenkomst met Ani DiFranco,
Ook zij is een ander soort patriot dan de meeste Amerikanen, maar combineert net als Ian hoogst autobiografische songs met soms striemende kritiek op de Amerikaanse maatschappij.
Dat de twee op Ian’s album Hunger uit 1997 samenwerkten in Searching for America is dan ook geen wonder, al bracht DiFranco drummer Andy Stochansky en gitarist Andrew Gilchrist mee voor de sessie, terwijl ze zelf bas speelde.
Vanavond draaien we dat nummer en een song van de meest recente albums van Ian en DiFranco: Ian’s Folk is the new black is nog altijd goed, maar alweer zeven jaar oud en DiFranco’s Allergic to water is nét uit…