In de tien songs op A Quiet Evil spelen zo’n achttien Canadezen mee, terwijl de kern uit acht mannen en een vrouw bestaat. Dat leidt overigens niet tot veel volume, want zanger Tom Wilson (ex-Junkhouse) en gitarist/producer Michael Timmins hebben een voorkeur voor sfeervolle ballads, al zijn er drie ingehouden uptempo-songs bij.
Timmins’ zus Margo zingt mee en ook Cowboy Junkies Alan Anton – bas en Peter Timmins – drums spelen regelmatig mee, al bestaat de ritmesectie vaker uit Josh Finlayson – bas en Ray Farrugia – drums (ex-Junkhouse). Samen met een stoet vrienden, onder wie Colin Linden – dobro, spelen ze weemoedige, sfeervolle Americana.
Paradoxaal genoeg worden de ballads vaak door drums en percussie voortgedreven, maar bepalend zijn ruimte en sfeer, die ook door de half gesproken vocalen van Tom Wilson een grote onderhuidse spanning kennen. Spijt en verlangen spelen daarin een grote rol. De muziek heeft zo duidelijke overeenkomsten met die van Robbie Robertson’s solo-cd’s en de Cowboy Junkies, maar is tegelijk intenser.
Dat Lee Harvey Osmond op tournee gaat als voorprogramma van de Cowboy Junkies is met andere woorden niet meer dan logisch.
***