De aanleiding is de door McCartney zelf samengestelde compilatie Pure McCartney, maar het kan ons helemaal niets schelen: wij zijn nog altijd weg van de Beatles en dus ook van McCartney solo.
De éminence grise is veel te gehaaid om het achterste van zijn tong te laten zien en dat hoeft ook niet, want Adrian Deevoy eet uit zijn hand, al is McCartney gul met het toedienen van kruimels.
Dus passeert zijn vriendschap met John Lennon de revue, zijn eigen drankmisbruik na het uiteenvallen van de Beatles, de rol van Linda om hem weer op het rechte pad te krijgen, zijn nog vage mening over een Brexit, maar ook vertelt hij hoe alledaags en onbedoeld racisme in zijn jeugd was, komt hij op voor Kanye West, die het n-woord gebruikte, en filosofeert hij over de James Bond-films: