Van Stevie Ann hebben we door de jaren regelmatig songs gedraaid.
We hebben en hadden veel respect voor de Nederlandse singer-songwriter die Amerika zozeer als voorbeeld nam, dat ze er regelmatig maande achtereen heen trok om te schrijven, op te nemen en op te treden, al was dat soms op open mike-avonden.
Haar songs combineerden bovendien gevoel voor tradities van roots en pop, wat ze soms een ietsje licht maakte, maar veel vaker afgerond en mooi.
Vanaf 2005 maakte ze vier studioalbums, al kwam ook Live & Acoustic uit, een dubbelaar die tegen haar zin werd uitgebracht door haar ex-manager.
Vooral de onuitgebrachte demo’s en alternatieve versies daarop voegden iets toe aan haar reguliere albums, juist doordat die versies nog ingetogener waren dan op uitgebrachte.
Haar gedaanteverwisseling tot Nederlandstalige singer-songwriter kwam voor ons dan ook als een grote verrassing, al is die achteraf ook door haarzelf heel logisch verklaard: tijdens een trektocht door de VS met Daniël Lohues naar haar optreden In Minneapolis sloeg niet alleen de vonk voor het Nederlands van hem naar haar over.
Het resulteerde ook in Lohues’ eerste liefdeslied: ‘En toen kwam jij’ op zijn Aosem.
Op haar naamloze Nederlandse album van dit jaar blijft Struijk overigens die Amerikaanse muziekwortels meer dan trouw, reden waarom wij daar ook graag iets van draaien…..