Op 7 juli a.s. komt Randall Bramblett’s Juke joint at the end of the world uit, zijn achtste sinds 2001 en dan laten wij zijn twee platen uit de jaren zeventig nog buiten beschouwing.
Dat is minder dan twee jaar na het zeer goede Devil music, dus relatief snel, maar last van een writer’s block heeft de zanger-toetsenist-saxofonist nog altijd niet.
Met dat vorige album bevestigde Bramblett nog maar eens wat wij al heel lang vinden, namelijk dat hij een songwriter van uitzonderlijke klasse is.
Zijn melodieën zijn bijna alle gelaagd en voorzien van een hook die blijft hangen, zijn teksten geven te denken, zijn zang is emotioneel en schor en zijn toetsen en saxofoon laten invloeden van roots en jazz horen.
Op YouTube staan van dat album inmiddels het door een dreigende gitaar gedomineerde, door Bramblett bijtend gezongen en van een zoekende Hammond B3-solo voorziene ‘ I just don’t have the time’ en het door jazzy toetsen en idem blazers bepaalde ‘Garbage man’.
Die bevestigen zijn reputatie eens te meer: