Beatrice van der Poel is een singer-songwriter, maar dan wel een die alweer zo’n 25 jaar in het Nederlands zingt.
Zij heeft door de jaren een een hele rits indrukwekkende albums gemaakt: Langzaam los, Hard en hoofd, Heelhuids en Electric lady.
Nu is vrij ongemerkt Montere weemoed uitgekomen, een album waarop Van der Poel elf nieuwe songs zette met drummer Daniël van Dalen, bassist Thijs Vermeulen, toetsenist Marcus Olgers en gitarist/producer Tim Eijmaal.
Samen met schrijver Thomas Verbogt is Van der Poel bezig aan een tournee door Nederland, die al op 1 september j.l. begon, maar gelukkig nog tot 21 december a.s. duurt.
Verbogt en Van der Poel noemen het ‘een hartverwarmende collage van prachtige weemoedige liedjes en opgewekte, komische verhalen over tintelend verlangen, alledaagse waanzin en melancholie’. De twee ‘verhalen over kleine belevenissen met grote gevolgen en over het toeval dat geluk heet’, niet toevallig de titel van een luisterboek de ze eerder gezamenlijk maakten.
Van der Poel zal zich tijdens die voorstellingen ongetwijfeld begeleiden op haar tachtig jaar oude lapsteel.
Denk daarbij niet aan een met rhinestones behangen diva uit het vermaledijde Nashville, maar aan een door oude geesten bezeten toverheks uit de nog altijd onherbergzame Appalachen :
http://beatricevanderpoel.nl/#!/news