Wij zaten ongeduldig te wachten op het uitkomen van Bettye LaVette’s, ‘Things have changed’, haar album vol Dylan-covers.
Dat was niet in de eerste plaats doordat wij fans zijn van de Nobelprijs-winnende brombeer, maar doordat wij weg zijn van haar stem, die klinkt als de woestijnwind, of als een afgewezen, tot in haar hart gekwetste vrouw.
Verder waren wij er zeker van dat ze de door haar gekozen Dylan-songs naar haar hand zou zetten op basis van de albums na haar onverwachte comeback.
Op ‘I’ve got my own hell to raise’, ‘The scene of the crime’, ‘Interpretations: the British rock songbook’, ‘Thankful n’ thoughtful’ en ‘Worthy’ gaf ze immers allerlei klassiekers uit pop en roots nieuwe glans.
Onwaarschijnlijk genoeg lukt dat haar zelfs bij ‘The times they are a-changin’ ’, de doodgedraaide hymne die ook Dylan als een molensteen om de nek hangt.
LaVette en producer Steve Jordan gaven dat nummer een onvermijdelijk voortstuwend ritme, waaroverheen zij die komende veranderingen dreigend aanzegt.
Rolling Stone was er als de kippen bij om het album te bespreken, iets wat veel zegt over de status die LaVette inmiddels verworven heeft:
www.rollingstone.com/music/albumreviews/review-bettye-lavettes-things-have-changed-w518502