In 2002 maakte Nostoc indruk met ‘Too big for his boots’.
De groep rond Stan en Bart Reekmans ging de studio in met producer Mike Butcher (onder anderen Arno, Marvin Gaye en Black Sabbath) en kwam eruit met een album dat paste in de Belgische traditie van Deus en Zita Swoon. Er waren dus ook de grillige melodieën die destijds de muziek van Tom Waits kenmerkten, maar desondanks een innerlijke logica hadden.
Een tweede album kwam er nooit in Nostoc zonk weg in de vergetelheid, maar duikt daar vijftien jaar later opeens weer uit op.
Voor hun nieuwe album namen de gebroeders Reekmans veel nummers op die ze al hadden geschreven voor de opvolger van ‘Too big for his boots’ en dat is ‘Skin in the game’ natuurlijk toch, al deden ze dat in hun vrije tijd. Daardoor deden ze zes jaar over de opnamen.
Wij hebben sinds het begin van Kippenvel songs van dat debuut gedraaid, zij het met tussenpozen, en vroegen ons dan af wat er van Nostoc geworden was.
Stan en Bart Reekmans geven daarover zelf enige uitleg, maar beter nieuws zijn de vier groovende songs die op ‘Skin in the game’ staan:
https://vi.be/nostoc?fbclid=IwAR2qzrmB81MEmbDreXPxVCEbrLFo6JlyJyvmbIebg16l0nb1hoVkFXVF3dI