bluesmeester
In tegenstelling tot zijn vorige soloalbums ‘Until grass’ (2011), ‘Invite to dance’ (2012) en ’Delphinidin’ (2016) bevat het nieuwe album van gitarist-zanger Theo Sieben geen enkele zelfgeschreven song. Voor zijn vierde selecteerde hij namelijk twaalf covers uit het verleden en heden van blues, bluegrass, gospel en folk, die hij traditiegetrouw vrijwel helemaal solo opnam.
Sieben koos onder meer Skip James’ ‘Hard time killing floor blues’, de zeventiende-eeuwse, hier wonderlijk genoeg instrumentale folkballad ‘Pretty Saro’ en ‘Woke up this morning with my mind on Jesus’ van Fred McDowell, maar ook R. L. Burnside’s ‘Skinny woman’, ‘Life is fine’ van de hoog aangeschreven, vroeg overleden cultgitarist Rainer Ptacek en het al door Dylan opgenomen ‘Moonshiner’.
Hij speelt ze vooral op een National Resonator-gitaar. Die geeft de songs een onheilspellende sfeer mee die herinnert aan de field recordings van Alan Lomax: Sieben zingt niet alleen over het onheil, maar roept dat ook op in de muziek. In andere songs doen een banjo of een naamloze, uit het toenmalige Oostblok afkomstige gitaar hetzelfde. Slechts een enkele keer dubde hij ter ondersteuning een steelgitaar, een harmonium of een koortje in.
Hij blijkt opnieuw een uitstekend gitarist, die tegelijkertijd het ritme kan aanhouden én emotioneel kan soleren, terwijl zijn melancholieke stem breekbaar is en gevoelig in het hoog.
Dat levert een even vol als intens geluid op waarin net zo veel traditie zit als liefde voor deze songs. Die blijkt ook uit onverwachte feit, dat Sieben ze afgelopen zomer op Zeeuwse terrassen speelde voor hij de studio inging.
****
Ruud Heijjer