grenzeloos
Vanaf de eerste akkoorden van opener ‘Sing low’ op het zesde album van Jodymoon is de zang van Digna Jansen weer bepalend. Over hypnotiserende gitaarrifs van Johan Smeets, zijn daarmee alternerende percussie en zijn stuwende bas haalt zij emotioneel uit, haarzuiver harmoniërend met zijn tweede én derde stem. Ook speelt haar piano opnieuw een grote rol in de song, wanneer zij invalt met een ritmische partij.
Waar Jansen in hun dertien nieuwe nummers meestal de leadzang heeft, bouwt Smeets de muziek op: hij speelt behalve gitaren, bas en percussie ook wurlitzer, terwijl hij het album vanuit een duidelijke visie produceerde. Zo loopt het Gregoriaans aandoende intro van ‘Horizon yellow’ over in een ritme dat er naadloos onder past en combineert het Indiaas aandoende ‘Shine’ strijkers en Geert Roelofs’ drums met dobro en zijn unisono, meditatief klinkende scatzang.
Opnemen deden de twee traditiegetrouw in hun eigen studio, al was dat na een verhuizing een door hen nieuw ingerichte. Hun opnamesessies leidden tot een open en ruimtelijk geluid, waarin stilte net zo belangrijk is als de muzikale details.
Annelieke Marseljes viool, Marie-José Didderens cello en Joanne Wigmans’ altviool verlenen vier songs een nog ingetogener karakter, maar opvallend is de grotere rol voor Smeets’ felle gitaren, die de melodieën even vaak aangeven als achtervolgen. Ze hebben minstens zo’n grote rol als Jansens piano en geven de folky nummers een sterker rootsy karakter dan voorheen.
Dit album is zo een logisch vervolg op ‘Who are you now’, ‘The life you never planned on’ en ‘All is waiting’, maar ook een verbreding waardoor Jodymoons weemoedige teksten over verlangen en verlies een nog indringender randje krijgen.
****
Ruud Heijjer