Verleden week vrijdag begon het 49e New Orleans Jazz and Heritage Festival op de Fairgrounds, de paardenrenbaan in New Orleans.
Twee lange weekenden treden daar van een uur of elf ’s morgens tot een uur of zeven ‘s avonds op in totaal twaalf podia honderden acts op, van wie vele uit New Orleans zelf komen of in ieder geval uit de staat waarin die stad ligt, Louisiana.
Natuurlijk, sinds 2004 komen er meer grote namen dan ooit en de meesten van hen bezoeken New Orleans ook alleen maar op tournee. Dat is de invloed van concertorganisator AEG, die het festival opstuwt in de vaart der volkeren.
Toch valt daar met gemak omheen te plannen: als je Katy Perry, Santana, Diana Ross en andere sterren wilt vermijden, kost dat nog steeds geen enkele moeite.
Van deze editie zouden wij graag zeker negentien optredens willen zien verspreid over de zeven festivaldagen en dan hebben we alleen onze eigen favorieten geteld.
We zijn er echter opnieuw niet bij en hebben daarom maar een Rode Draad van een uur samengesteld. Daarin hebben we met veel kunst- en vliegwerk twaalf songs samengebald van de acts die we zeker zouden gaan zien en horen.
Daarbij hebben we vanwege de tijdwinst soms gekozen voor songs waarin twee van hen samen te horen zijn, hoewel dat op de Fairgrounds misschien niet zo is én voor liveversies, soms zelfs van een eerdere editie van JazzFest.
Van negen tot tien draaien we ons gewone mix van blazers, gitaren, vrouwenstemmen, nieuw, recent en oud, maar van tien tot elf wordt het een uur lang heimweemuziek, want ‘Do you know what it is to miss New Orleans?’