Welkome comeback.
In België is La Scott een grote dame, ondanks dat haar laatste cd in 1999 verscheen en bovendien tegenviel. Ze klampte daarop te wanhopig aan bij het peloton van breed uitwaaierende gitaarrockers, al stonden er incidenteel nummers op die haar reputatie bewezen.
Blijkbaar heeft ze genoeg van volume pur sang, want haar elf nummers tellende vijfde cd is muzikaal opvallend ingetogen. In uitstekende nummers wordt door haar live-band met veel gevoel gespeeld, waarbij ook Paul van Bruystegems gedoseerde gitaarsolo’s steeds in dienst staan van Scott’s emoties.
Haar rootsy geproduceerde pop is een mix van gospel, soul en rhythm ’n blues, soms versmolten met spaarzaam toegepaste elektronische effecten, terwijl haar gevoelige stem emoties uitdrukt op de manier waarop zij patent heeft. Vaak opgezweept en ondersteund door soulvolle achtergrondzangeressen, krijgt Scott van vaste producer Michel Gudanski alle ruimte om te fluisteren én uit te halen in ballads en medio tempo songs. Zij bezingt daarin nog altijd zowel romantische als lichamelijke verlangens en zo worden haar negen (soms gedeeltelijk) eigen nummers, maar zélfs Nights In White Satin van de Moody Blues, de persoonlijke statements van een muzikaal gelouterde wereldzangeres.
Ook zingt de in Alabama geboren Scott twee duetten voorzien van een scherp randje: met Paul Personne en met achtergrondzangeres Gael. Ze sluiten goed aan bij de andere nummers, want Scott verloochent daarin noch haar Amerikaanse afkomst, noch haar Francofone omgeving. Het resultaat is vakwerk in een grootse traditie.
***1/2
Gepubliceerd op www.popmagazineheaven.nl bij Heaven no. 23, maart-april 2003/no. 2