rijk
In opener ‘Lord won’t fail me’ gaan drummer Jeroen JJ Goossens en gitarist-zanger Richard van Bergen overtuigend groovend van start: Van Bergen leidt de song na wat kwakende kikkers al even knerpend in met een statige blueslick. Daaroverheen valt Goossens in met een swingend drumpatroon. Het blijkt de opwindende, rootsy basis voor Van Bergens even getergde als emotionele zang, aangevuld door de harmonica van Gait Klein Kromhof.
In bijna alle nummers combineren Van Bergen en Goossens invloeden uit deltablues met gospel en ritmes uit New Orleans, zoals ze dat ook deden op ‘Rootbag’. Dat album maakte Van Bergen met Goossens en zijn bassist én boezemvriend Dick Wagensveld en bracht hij pas na lang dubben uit, overvallen door Wagenvelds plotselinge overlijden tijdens een optreden.
In twee jachtige bluessongs ontbreekt deze losse aanpak en daardoor missen die magie die de twee in de andere negen oproepen: Goossens bewijst daarin maar weer eens tot de beste rootsdrummers van Nederland te behoren met zijn stuwende shuffles, die ritme paren aan ruimte. Van Bergen speelt zowel rauwe ritmes als scherpe solo’s, soms verschillende gitaren indubbend en bassend in ‘Love yourself’ en ‘Angels tell you’.
De twee vullen elkaar goed aan, want de songs ontstonden in de studio op basis van schetsmatige hooks en grooves. In die negen nummers zijn ze dan ook gelijkwaardige muzikale partners.
Dat levert ook door Van Bergens intense zang mooie songs op die ondanks de tweemansbezetting muzikaal rijk en vol zijn, al doen naast Klein Kromhof producer-percussionist Bird Stevens en pianist Roel Spanjers enkele keren mee, b.v. in een eerbetoon aan de in juni overleden Dr. John.
***1/2