Neil Young heeft inmiddels zijn derde Fireside session op zijn website gezet.
Deze keer opent het ongeveer een half uur durende concert met een door de sneeuw rollende hond, die er niet in slaagt zo’n mooi engelensilhouet te creëren als Darry Hannah deed in aflevering twee.
Daarna wandelt Young het beeld in om op zijn dan weer onbesneeuwde veranda een sterke versie ‘New mama’ te spelen.
Daarna volgt ‘See the sky about to rain’, dat de tijd prima heeft weerstaan, met beelden van de rug van de piano spelende Young, die het nog altijd duidelijk meer gaat om de kracht van zijn songs dan van de kwaliteit van de beelden.
De eerder genoemde hond komt ook nog even aan zijn baas snuffelen, maar loopt vervolgens ongeïnteresseerd weer weg, al wordt het dier nog uitgebreid gefilmd bij het opslurpen van water.
Nadat Young de inmiddels teruggekeerde hond uitvoerig heeft geaaid en toegesproken, loopt het dier opeen buiten in een buitengewoon drassige tuin, waarna weer een spotje over water wordt vertoond.
Als het een documentaire betrof, waren we al lang afgehaakt, maar de kracht van Young’s vroege werk is nog altijd hypnotiserend.
Deze uitvoering van ‘I am a child’ ontleent zijn magie dus niet aan de ondergaande zon die te zien is door het raam, maar aan de melodie en de nog altijd raadselachtige tekst.
Tijdens ‘Throw your hatred down’ bewijst Young nog maar eens dat hij in deze setting nog altijd een hoge falset heeft, al slaapt die vermaledijde, prominent in beeld zijnde hond dwars heen door Young’s op zijn minst zoekende pianospel.
Young-watchers zullen gretig noteren dat dit de eerste keer is dat hij deze van het met Pearl Jam opgenomen ‘Mirror ball’ afkomstige song voor de eerste keer op piano speelt, terwijl die hond .
In ‘World on a string’ komt Young’s hoofd niet in beeld, maar concentreert Hannah zich in haar beeldvoering op Young’s handen, waarbij zij erin slaagt zijn de akkoorden pakkende linkerhand nog regelmatig uit beeld te laten verdwijnen.
Voordeel is dan weer, dat ook de hond niet te zien, zo min als in het daaropvolgende ‘Helpless’.
Voor komt de slechts als silhouet zichtbare Young aanklossen in de richting van een vuurtje in zijn tuin, maar het beeld van de tegenwoordig steevast met hoed getooide Young tegen een blauwzwarte lucht met de laatste resten zonlicht geeft het wat zijige ‘Already one’ extra sfeer mee, waardoor het een stuk genietbaarder word ondanks het vaak herhaalde tekst.
Tegen het eind improviseert Young nog wat, tokkelend op zijn akoestische gitaar, waarbij de beelden worden afgebroken nadat de woorden ‘All together’ en ‘Love N & D’ in beeld zijn verschenen:
https://neilyoungarchives.com/movie-night
De berichten over Neil Young’s Fireside session 1 en 2 vind je in de categorie Rootsmuziek op radio, tv en internet.