Levende traditie.
Vlak na hun duo-cd doken Boudreaux en Anders Osborne opnieuw de studio in, maar nu deed de laatste vooral de productie, al schreef hij aan twee nummers mee en speelde hij bijna op alle.
Toch is dit een solo-cd in de echte zin van het woord: Boudreaux’ kenmerkende repetitieve chants in de call and response-traditie van de New Orleans Mardi Gras-indianen staat elf maal centraal.
Boudreaux is een levend monument binnen die wereld en heeft dan ook niet te klagen over hulp van andere, soms alleen binnen de stadsgrenzen beroemde New Orleaneans: Dr John, drummer Doug Belote, gitaristen June Yamagishi en gitarist Tab Benoit, Papa Grows Funk-voorman John Gros en brother Cyril Neville kwamen de Golden Eagles versterken.
Zij leveren alle hun funk-, jazz- en reggaebijdragen aan de nummers van Boudreaux, die traditiegetrouw zwaar op door de Golden Eagles gespeelde hypnotiserende percussie-riffs steunen.
Hoewel hij net als veel andere chiefs geen groot zanger is, roept zijn bijna meditatieve zang moeiteloos de sfeer op waarover hij zingt: het eindeloze naaiwerk aan de rijkelijk versierde kostuums, de trotse optochten tijdens Mardi Gras, de excentrieke volgers in de second line stoet erachter en de rivaliteit tussen de verschillende tribes. Ook bezingt hij het einde van zijn vriendschap met Bo Ellis, chief van de Wild Magnolias, en verhaalt hij over de ellende van de zwarte bevolking.
Het geheel is een kaleidoscopische kijk in de muziek zoals de zwarte indianen die maken.
***
Gepubliceerd op www.popmagazineheaven.nl bij Heaven no. 25, juli-augustus 2003/no. 4