Toegegeven, debuteren op je 78e is laat, maar Bob Young had zijn song misschien ook jaren eerder kunnen uitbrengen, als hij althans muzikant was geweest.
Dat is hij niet, maar toch inspireerde het zien van Donald Trump op tv hem al een paar jaar geleden tot het schrijven van een nummer. Vervolgens duurde het dan weer een tijd voor hij het na veel oefenen ook daadwerkelijk kon spelen op zijn akoestische gitaar.
De overeenkomsten met zijn jongere broer Neil zijn overigens overduidelijk: niet alleen de gewoonte zich te tooien met een mal hoedje en een zo verwassen mogelijk, vormeloos T-shirt deelt hij met hem, ook de enigszins houterige manier van gitaar spelen doet vertrouwd aan, net als de voort hobbelende, muzikaal weinig interessant melodie, gespeeld door gelegenheidsbegeleiders The Peterboroughs.
Een opvallend verschil is dan weer, dat Bob Young eerder een bariton is, in tegenstelling tot Neil’s kenmerkend klaaglijke falset.
Net als Neil heeft Bob een hartgrondige hekel aan de huidige president van de VS en daardoor is zijn ‘Hey America’ dan ook een expliciet stemadvies tegen Trump, hoewel Bob Young in tegenstelling tot Neil nog altijd Canadees is.
Om te onderstrepen dat de broers op een lijn zitten, speelde Neil een potje mondharmonica in en zingt mee in het achtergrondkoortje:
https://www.youtube.com/watch?v=ZQaE_IWAi2U
Dat had Bob Young in 1971 vast niet kunnen bedenken, toen hij schreef over Neil’s eerste soloconcerten in Carnegie Hall: