Ani DiFranco’s nieuwe, 22e studioalbum ‘Revolutionary love’ is een gedenkwaardig album.
Als vanouds combineerde in haar elf songs het politieke en het persoonlijke, die als bij geen ander door elkaar lopen.
Voor haar maatschappelijk betrokken teksten liet DiFranco zich inspireren door het boek ‘See no stranger, a memoir and manifesto of revolutionary love’ van Valerie Kaur.
Haar boodschap is kortweg dat we moeten proberen onze tegenstanders te begrijpen door ze als een ons nog onbekend deel van onszelf te zien.
Hoewel DiFranco de laatste jaren al vergevingsgezinder was in haar teksten, is zij dat in deze nummers des te meer, al zingt zij ook over de verwarring die de VS beheerst en die ook de hare is.
In andere songs zingt ze soms huiveringwekkend over de verwijdering tussen haar en Mike Napolitano, haar man en vaak haar producer.
In ‘live sessions’ voor NPR speelde ze van beide een voorbeeld: ‘Simultaneously’ beschrijft die uitzichtloosheid, terwijl ze in ‘Bad dream’ haar verlatenheid onder woorden brengt als de liefde haar in de steek dreigt te laten:
https://livesessions.npr.org/videos/91-7-fm-ani-difranco-simultaneously
https://livesessions.npr.org/videos/ani-difranco-bad-dream/7.257936
Eerdere berichten over Ani DiFranco vind je in de categorieën Nieuws, New Orleans, Muziekboeken, Rootsmuziek op radio, tv en internet en Dossier Politiek en popmuziek.