Ted Nugent ontkende ooit de ernst van de corona-epidemie: zo zouden artsen in heel Amerika de doodsoorzaak vervalsen door ten oprechte corona op te geven als oorzaak van het overlijden van mensen die stierven aan de gevolgen van andere ziekten.
Hoe het ook zij, Nugent kreeg uiteindelijk zelf ook corona.
Dat leidde tot vreugde in het kamp van de Nugent-haters, van wie sommigen hem toewensten dat hij aan de gevolgen ervan zou overlijden.
Dat is uiteraard niets minder dan verwerpelijk, maar Nugent kon dat niveau blijkbaar makkelijk aan, of misschien ging hij er nog wel onderdoor.
Hij noemt hen ‘satanisten’ en een ‘satanische bende die duivels is in hun haat en het vieren van het lijden van anderen’.
Hij weet wel wie daar achter schuilgaan: die duivelse bende, dat zijn namelijk de aanhangers van de Democratische partij. Zij gooien olie op het vuur van het leed, de pijn en het lijden, zowel letterlijk als figuurlijk, zo stelt Nugent.
Voor degenen die een positief leven leiden, zo legt hij uit, is het bijna onmogelijk het niveau van het onfatsoen en de zielloosheid van de Democratische partij te begrijpen en van die freak-resident en zijn bende Amerika-haters.
Zo zegt Nugent er stapsgewijs getuige van te zijn geweest hoe een cultuuroorlog uitbotte tot een satanscultus.
Eerdere berichten over Ted Nugent’s inzichten over maatschappij en politiek vind je in de categorieën Nieuws en Dossier Politiek en popmuziek.