Ter promotie van haar nieuwste en laatste album ‘The Light at the end of the Line’ speelde Janis Ian solo vier songs.
Ze begint met ‘I’m Still Standing’, het openingsnummer van dat nieuwe album, en vat daarna haar carrière misschien wel iets te bondig samen in een paar zinnen.
Ze zijn wel een logische aanloop naar de song die haar grootste hit werd ‘At Seventeen’.
Daarin bewijst ze opnieuw hoe goed ze nog altijd fraseert en hoe ongeschonden haar stem de decennia heeft weerstaan.
Ze legt uit dat John Prine een van haar inspiratiebronnen is en na een korte uitleg over het ‘Better Times’-project zingt ze het enige nummer met drie akkoorden dat ze ooit schreef, zoals ze zegt.
Ook dat komt van haar nieuwe album. Deze soloversie is in zijn eenvoud beter dan de uit zijn verband getrokken versie die ze opnam met een keur aan bekende collega’s, want hier is het teruggebracht tot zijn minimalistische folky idealisme.
Ze sluit af met het activistische ‘She Is’ dat ook in deze soloversie lijdt onder een verbrokkelde melodie en een te zwart-witte tekst.
Toch is het korte optreden indrukwekkend, niet alleen vanwege Ian’s zang, maar ook door haar gitaarspel:
https://livesessions.npr.org/videos/janis-ian-4-song-set-world-cafe-at-home-session
Eerdere berichten over Janis Ian vind je in de categorieën Nieuws en Concerttips.
Recensies van haar albums ‘The Light at the end of the Line’, ‘Folk is the New Black’ en van een hele serie reissues vind je in de categorie Recensies singer-songwriter.