David Crosby heeft in een interview met een klas studenten journalistiek gezegd dat hij haast heeft.
Om preciezer te zijn: hij brengt aan de lopende band muziek uit vanwege het feit dat hij binnen niet al te lange tijd doodgaat.
Er is overigens voor Crosby-fans geen reden om de zakdoeken al tevoorschijn te halen, want Crosby heeft ondanks zijn wonderlijke medische geschiedenis vooralsnog niets onder de leden, maar hij is inmiddels tachtig en zoals hij zelf in dat vraaggesprek zegt:
‘I’ve been making records at a startling rate. I’ve made five albums in six, seven years. It’s an absurd rate to be cranking albums out. The reason being is that I’m gonna die. I mean, we all… everybody dies. I’m sure someone told you. And I want to crank out all the music I possibly can before I do. Now I’m 80 years old so I’m gonna die fairly soon. That’s how that works. And so I’m trying really hard to crank out as much music as I possibly can, as long as it’s really good…’
Uiteraard komen er ook andere onderwerpen aan de orde en uiteraard zijn dat bij deze studenten journalistiek de gebaande paden. Zij zijn nieuwsgierig naar het indrukwekkende verleden van de man die wij beschouwen als de überhippie van de popmuziek en hebben daarvan hooguit kennis genomen uit de geschiedenisboeken.
Door Crosby’s rechtstreeksheid zijn ook die antwoorden leuk om te lezen, al is het jammer dat hij soms zo kortaangebonden is.
Wel legt hij uitvoerig uit, waarom hij Stephen Stills de meest getalenteerde vindt van het mythische viertal waartoe hij ooit behoorde:
Eerdere berichten over David Crosby vind je in de categorieën Nieuws, Rootsmuziek op radio, tv en internet, Concerttips en De rode draad.
Een concertrecensie van David Crosby van zijn set tijdens het Once in a Blue Moon-festival in 2018 in het Amsterdamse Bos vind je uiteraard in de categorie Concertrecensies.
De recensie van ‘If I Could Only Remember My Name -50th Anniversary Expanded Edition’ vind je uiteraard in de categorie Recensies singer-songwriter.