Op maandag 30 augustus gaat in de V.S. The Big Uneasy in première, een filmdocumentaire die niet alleen een felle aanklacht is tegen de verwaarlozing van de waterinfrastructuur in en rond New Orleans door het Army Corps of Engineers (het Amerikaanse equivalent van Rijkswaterstaat) vóór de dag dat Katrina de Mexicaanse Golf teisterde, maar ook daarna.
In The Big Uneasy interviewt Shearer wetenschappers die onderzoek deden toen het water zich had teruggetrokken en ook een klokkenluider van het Army Corps of Engineers, die onthult dat bij het herstel en de verbetering van de waterhuishouding in en rond New Orleans sinds 2005 een aantal van dezelfde methoden wordt toegepast die ertoe leidden dat de stad onder water kwam te staan.
De titel van de documentaire is vooral onder filmfans een duidelijke aanwijzing, want het is een woordspeling op de film The Big Easy, die zich in New Orleans afspeelt.
Die thriller over misdaad en corruptie uit 1987 speelt zich af in New Orleans met Dennis Quaid, Ellen Barkin, Ned Beatty en John Goodman in de hoofdrollen en o.a. Solomon Burke in een bijrol.
John Goodman levert ook commentaar in The Big Uneasy.
Kenneth Turan, filmrecensent van de Los Angeles Times is duidelijk in zijn eindoordeel: “Essential viewing”.
Maker Harry Schearer is een Amerikaans komiek die een van de stemmen is van The Simpsons (Mr. Burns, Smithers, en Ned Flanders), maar hij heeft ook een kritisch sociaal programma, Le Show, op radiostation KCRW en woont bovendien parttime in New Orleans.
Zijn website www.harryschaerer.com heeft een hele afdeling die is gewijd aan New Orleans.
Daar is onder meer een door hem geschreven toespraak te vinden waarvan hij vindt dat Obama die zou moeten uitspreken als hij dit weekeinde New Orleans bezoekt, een lijst boeken die gaan over oorzaken en gevolgen van Katrina voor New Orleans en haar bewoners, enz.
Of Shaerer erg populair wordt bij mainstream America is de vraag, want in alle stukken op zijn website is hij kritisch.
In NPR – the Initials Stand for Nothing hekelt hij behalve de grote omroepen ook de Amerikaanse publieke omroep. Die wordt over het algemeen gezien als een baken van onafhankelijkheid en objectiviteit in een landschap van winstgerichte omroepen.
Shaerer beschrijft hoe die grote omroepen weigerden zijn documentaire tot onderwerp te maken in hun belangrijkste nieuwsprogamma’s en dat hij daarom besloot reclame te maken bij NPR, de nationale publieke radio.
Daar kreeg hij te horen dat deze woorden onacceptabel waren: “documentary about why New Orleans flooded”. Wél aanvaardbaar was: “documentary about New Orleans and Hurricane Katrina”.
Omdat NPR blijkbaar recent heeft besloten dat die afkorting niet meer staat voor National Public Radio, maar als symbool moet worden gezien, concludeert Shaerer: “So, yes, like CBS and NBC, NPR has decided its initials stand for nothing. What the network itself stands for at this moment sounds a lot like censorship.”