overtuigende ouverture
Dit in 2017 verschenen debuut van de Engelse singer-songwriter die zich tegenwoordig KB Bayley noemt, veroorzaakte nog geen rimpeling in de oceaan van de rootsmuziek, maar de zeer sterke opvolgers ‘LittleThundersorms’ en ‘Flatlands’ maakten me nieuwsgierig naar zijn moeilijk te vinden eerste album.
De tien songs erop rechtvaardigen deze veel te late recensie volkomen, want Bayley blijkt ook op zijn debuut al de vorm te hebben gevonden die hij liet horen op zijn in 2020 en 2022 uitgekomen albums: hij schreef zeer melancholieke en introspectieve songs die hij meer voor zichzelf zingt dan voor een ander, terwijl hij zichzelf begeleidt op akoestische gitaar en lapsteel en daaraan incidenteel pianoaccenten aan toevoegt. Harmonicaspeler Gavin Thomas is op dit album al in een nummer te horen is, terwijl hij als enige ook in twee songs op Bayley’s dit jaar uitgekomen ‘Flatlands’ meespeelde.
In die spaarzaam geïnstrumenteerde songs komen Bayley’s teksten des te meer tot hun recht. Hij zingt met zijn door en door melancholieke stem over een gedoemde liefdes (‘Devil’s Lake’ en ‘Gallowglass Eve’) net zo overtuigend als over de gesel van de voortuitgang (‘So Far From Dawn’), refereert op een persoonlijke manier naar een folkklassieker (‘The Song of the Wayfairing Stranger’) die hij daarna op zijn derde zette en sluit sterk af met het sfeervolle instrumentale ‘The Water Is Wide’.
Bayley mag inmiddels zijn voornaam hebben ingeruild voor zijn initialen, zijn songs zijn vanaf het begin even sterk.
****
Ook de recensies van ‘Little Thunderstorms’ en ‘Flatlands’ vind je in de categorie Recensies roots.