Lojinx LJX023CD
Triomf.
Kim Richey is een Amerikaanse veterane die in ongeveer vijftien jaar al vijf solo-cd’s opnam. Ook als songwriter is zij nog onbekend, hoewel Trisha Yearwood, James Morrison, Ryan Adams, Shawn Colvin en Mary Chapin Carpenter songs van haar opnamen.
Ze nam haar elf nieuwe songs van haar zesde vaak in één take op met haar live-band, maar sfeer is in haar ingehouden composities belangrijker dan volume. Ze zorgen ervoor dat je je afvraagt hoe het kan dat je nooit van haar hebt gehoord.
Opgenomen in Nashville ademen deze songs nergens country, maar eerder singer-songwriter met invloeden uit folk en soms akoestische blues. Drummer Kirk Yoguelet, bassist/toetsenist Neilson Hubbard en gitarist Kris Donegan ondersteunen namelijk sfeervol, zo terloops hun instrumentbeheersing tonend. Ze laten zo alle ruimte voor Richey’s wat hese zang, die haar weemoedige teksten evocatief onderstreept.
Die beginnen vaak als anekdote: een verwonderde wandeling door de stad in de pasgevallen sneeuw, het bewaren van sleutels waarvan je niet meer weet voor welk slot ze zijn, een circus dat de tenten opslaat of een liefdevolle omhelzing in een appartement op de 99e verdieping. Ze zijn echter meer dan dat, want Richey heeft het vermogen ze onnadrukkelijk een algemene geldigheid te geven.
Met haar laconieke zang verbergt ze de onderliggende gevoelens niet, maar onderstreept zij ze juist. Met die terloopse stijl en de subtiel verschuivende muziek roept ze in een paar minuten telkens complexe emotionele werelden op vol soms verontrustende herkenbaarheid.
****
Gepubliceerd bij Heaven no. 67, juli-augustus 2010/no. 4