Wij van Kippenvel spelen hem zelfs zijn slechtste nummer niet na, maar Eric Clapton heeft toch eigenlijk al heel lang geen fatsoenlijke plaat meer gemaakt.
Misschien komt daar op 24 september verandering in, als hij zijn nieuwe cd uitbrengt.
Als de titel symbolisch is, moet dat wel een andere plaat zijn dan eerdere, want het is alsof hij zichzelf erop voorstelt: de cd heet simpelweg Clapton.
Clapton produceerde de cd samen met de in rootskringen en bij gitaristen in hoog aanzien staande gitarist Doyle Bramhall II, terwijl onder meer oude vriend JJ Cale, Allen Toussaint, Steve Winwood, Wynford Marsalis en bluesgitarist Dereck Trucks erop meespelen . Ook Clapton’s ex-vriendin Sheryl Crow levert een bijdrage.
Drummer Jim Keltner en bassist Willie Weeks vormen de ritmesectie samen met toetsenist Walt Richmond, hoewel ook anderen incidenteel aanschuiven.
De plaat gaat vijftien nummers tellen, waaronder JJ Cale’s River Runs Deep. Geruchten willen dat op de plaat zowel invloeden te horen zijn van de brass bands uit New Orleans, als traditionele countryblues en twee mede door Clapton geschreven songs. Onder de covers zijn nummers van Irving Berlin, Fats Waller, Johnny Mercer en Hoagy Carmichael.
Een recensie van elk individueel nummer is te lezen op:
Clapton zelf levert alvast dit commentaar: “This album wasn’t what it was intended to be at. It’s actually better than it was meant to be because, in a way, I just let it happen. It’s an eclectic collection of songs that weren’t really on the map—and I like it so much because if it’s a surprise to the fans, that’s only because it’s a surprise to me, as well.”