Onvoorwaardelijke liefde.
She’s My D.O.G., afkomstig van Freebo’s eerste solo-cd The End Of The Beginning is uitgangspunt bij deze tweede. In die swingende rocksong belijdt hij zijn gevoelens voor zijn hond Garbo, die hoorbaar bij de opname aanwezig was. Nu vult hij een cd met hondse liederen en hoewel die maar acht nummers telt, zijn zijn gevoelens voor die diersoort overduidelijk.
Blijkbaar huldigt hij het principe dat je de luisteraar beter kunt laten verlangen naar meer, dan hem te vervelen. Dat lukt hem goed, want de nummers zijn rootsy en afwisselend. Hoewel het thema regelmatig zorgt voor muzikale country-invloeden, zijn de folky teksten regelrechte liefdesverklaringen.
Zelf schreef Freebo samen met Robert Tepper en Harold Payne drie songs. Daarnaast covert hij de traditional Old Blue, Red Foley’s Old Shep, Neil Young’s Old King en Neil Finn’s Lester.
Freebo zet daarbij die covers naar zijn hand door zijn persoonlijke zang: Finn’s specifieke melodie blijft direct herkenbaar, maar hij geeft hem een intieme akoestische draai. Nog sterker is dat het geval bij Young’s Old King: door een intrigerende bas- en dobropartij en uitgekiende tweede stem tilt hij de nu wél evocatieve song ver uit boven het futloze origineel. Een ander hoogtepunt is My Dog Has Fleas, een soulful stomend nummer met gelaagde blazers.
Alleen: de inlay bevat 15 hondenportretten van deze ervaren hondenliefhebber en doet daarom verlangen naar minstens nóg zeven nummers.
***1/2
Geplaatst op www.popmagazineheaven.nl bij nummer 21, november-december 2002/no.6
Een recensie van Freebo’s Before The Separation vind je elders op deze site.