Persoonlijke singer-songwriter.
Mathijs Leeuwis debuteerde in 2007 in het Engels, maar maakte in 2009 al de Nederlandstalige cd Klei, Stront En Zand. Die werd geproduceerd door Gabriël Peeters, die ook nu de knoppen bedient en in verschillende songs ook drums of toetsen speelt.
Leeuwis is in goede handen bij deze rootstopper, maar zelf heeft hij ook hoorbaar zijn muzikale bestemming gevonden na ooit jazz en funk te hebben gespeeld.
Hij kent de traditie van americana, blues en folk goed en brengt daaraan na hertalingen van Hank Williams en Blind Willie Johnson op zijn vorige plaat opnieuw een eerbetoon. Op de muziek van Saint James Infirmary schreef hij een impressionistische en empathische tekst vanuit het perspectief van wat tegenwoordig een ‘economische vluchteling’ heet.
In elf andere eigen songs en een van Youp van ’t Hek is de (verliezend) finalist van de Grote Prijs 2009 eveneens zeer persoonlijk: liefdesverdriet, depressie en uitputting zijn terugkerende thema’s, maar ook zingt Leeuwis terneergeslagen over ziekte en dood en over hoe ongewild tragisch het redden van een zelfmoordenaar kan uitpakken.
Ook door zijn rauwe, schorre stem en zijn emotionele zang overtuigt hij in sfeervolle en afwisselende geluidsdecors, variërend van dobro plus spaarzame elektrische gitaar tot
een volledige band met blazerssectie. Gemeenschappelijke factor is het intense, ongekend rootsy geluid.
Deze indrukwekkende songs zouden overigens nog beter zijn als Leeuwis soms wat minder nadrukkelijke woorden zou kiezen, zodat zijn boodschap de luisteraar meer zou besluipen.
***1/2
Geplaatst op www.popmagazineheaven.nl bij nummer 68, september-oktober 2002/no.5