Stephen Stills houdt de laatste maanden uitverkoop uit zijn geluidsarchief in navolging van zijn grote vriend en concurrent Neil Young.
Eerst kwam al het akoestische Just Roll Tape uit met solo-opnamen uit 1968 en daarna Demos met alternatieve versies van songs van Crosby, Stills & Nash.
Nu is een cd uit met destijds afgevallen opnamen van de groep die Stills begon met Chris Hillman en Al Perkins (ex-Flying Burrito Brothers), Dallas Taylor en Calvin ‘ Fuzzy’ Samuels (de ritmesectie van C, S, N & Y’s Déjà Vu), Joe Lala en Paul Harris.
De eerste negen songs zijn volwaardig afgemixte opnamen die de geest ademen van de veelzijdige, naamloze dubbelaar waarmee de groep debuteerde. Ze klinken geïnspireerder dan het tweede reguliere album destijds, Down The Road.
Daarna volgen vijf songs uit een sessie waarin Stills country leert spelen van Hillman, Perkins en fiddlespeler Byron Berline (ook ex-Flying Burrito Brothers). Stills besluit solo met een akoestische countryblues.
Het maakt dit tot een verplichte aanschaf voor fans van het voormalige wonderkind Stills, dat een paar jaar laten voor heel lang zou verdwalen in een mist van drank en drugs en nooit helemaal hersteld is van de gevolgen daarvan.