John David Souther is op dinsdag 17 september thuis in de staat New Mexico overleden op 78-jarige leeftijd.

JD Souther  bleef weliswaar zelf altijd in de schaduw van degenen met wie hij werkte, maar hij was wel degelijk medebepalend voor het populair worden van de countryrock in de jaren zeventig.

Vooral als songschrijver was hij belangrijk, want hij schreef mee aan veel songs van de Eagles, doordat hij bevriend was met Glenn Frey en Don Henley.

Hij ontmoette Frey al aan het eind van de jaren zestig in Los Angeles en begon Longbranch Pennywhistle met hem.

Hij schreef met diverse Eagles mee aan ‘James Dean’, ‘Best of my Love’, ‘New Kid in Town’ en ‘Heartache Tonight’ en was hij als een van de desperado’s te zien op de achterkant van het tweede album van de Eagles.

Ook op het tamelijk lachwekkende comeback-album van de groep, ‘Long Road Out of Eden'(2003) stond weer een compositie van hem, al had hij met ‘How Long’ zo ongeveer letterlijk het door Glenn Frey en Jackson Browne geschreven ‘Take It Easy’ (Eagles – 1972) herschreven.

Hij werkte in de jaren zeventig en later ook samen met James Taylor en Bob Seger en zou relaties hebben gehad met Linda Ronstadt, Joni Mitchell en Stevie Nicks.

Zijn eigen albums werden nooit erg succesvol, al maakte hij er van 1972 tot 1984 vier: John David Souther (1972), Black Rose (1976), You’re Only Lonely (1979) en Home By Dawn (1982).

Ook was hij na zijn debuut twee jaar lang lid van de als supergroep gelanceerde Souther-Hillman-Furay Band, die ontstond op initiatief van platenbaas David Geffen, maar nooit van de grond kwam, al maakte de groep twee albums: The Souther-Hillman-Furay Band (1974) en Trouble in Paradise (1975).

Hij schreef nummers voor onder anderen Linda Ronstadt en Bonnie Raitt, maar zijn grootste hit was het duidelijk op Roy Orbison geïnspireerde ‘You’re Only Lonely’. Met James Taylor schreef en zong hij ‘Her Town Too’.

In 2008 maakte hij een onverwachte comeback met het even sterke als jazzy album ‘If the World was You’. In 2011 verscheen ‘A Natural History’, waarop hij zijn eigen songs deed in nieuwe, spaarzaam begeleide versies, maar soms met orkest, en in 2015 ‘Tenderness’.

In 2013 werd hij lid gemaakt van de Songwriters Hall of Fame. Bij die gelegenheid was de jury misschien iets te lovend, toen hij ‘a principal architect of the Southern California sound and a major influence on a generation of songwriters’ werd genoemd.

Souther speelde ook in televisieseries als ‘thirtysomething’, ‘Nashville’ en ‘Purgatory’ en in films als ‘Postcards from the Edge’ en ‘Deadline’.

Op 24 september zou hij op tournee gaan met Karla Bonoff, ook een nooit echt doorgebroken singer-songwriter uit de jaren zeventig.

Inmiddels heeft de groep die zich vandaag de dag de Eagles genoemd een in memoriam geplaatst op hun website.

Om dat te kunnen lezen, moet je wel eerst de pagina wegklikken die je probeert te verleiden kaartjes te kopen voor een van hun gelikte greatest hits-concerten in de The Sphere in Las Vegas, een concertreeks waarmee ze alweer hun geloofwaardigheid te grabbel gooien en misschien onbedoeld ook JD Souther beledigen:

https://eagles.com/blogs/news/in-memoriam

Eerdere berichten over JD Souther vind je in de categorieën nieuws, rootsmuziek en luisterpalen.