In New York is Libby Titus op 13 oktober overleden op 77-jarige leeftijd. Een doodsoorzaak is niet bekend gemaakt.
Titus was misschien maar een voetnoot in de muziekindustrie, maar wel een interessante.
Zij maakte ooit twee solo-lp’s, beide naamloos: in 1968 kwam de eerste uit en in 1977 de tweede.
Voor geen van tweeën schreef ze veel songs zelf, maar wel schreef ze samen met Eric Kaz ‘Love Has No Pride’, een nummer dat ze voor die tweede opnam, maar dat in 1972 al een klassieker werd in de uitvoering van Bonnie Raitt. Daarna namen ook Linda Ronstadt, Rita Coolidge en Rod Stewart het onder anderen op.
Aan het eind van de jaren zeventig schreef Titus ook enkele songs met Burt Bacharach, Carly Simon en Dr. John en op Donald Fagen’s soloalbum ‘Kamakiriad’ staat het door Fagen en haar geschreven ‘Florida Room’.
Titus nam eind jaren zestig tijdens een kort huwelijk met Barry Titus de achternaam van haar eerste echtgenoot aan, maar had daarna een lange relatie met Levon Helm, uiteraard de drummer van The Band. Met hem kreeg ze dochter Amy, die ook singer-songwriter werd. Daarna was ze vanaf 1993 tot haar overlijden de vrouw van Steely Dan-voorman Donald Fagen.
Dat ze in de jaren voor dat huwelijk samen met Fagen eigenlijk aan de wieg stond van de New York Rock and Soul Revue en er zo indirect ook voor zorgde dat de band tussen Fagen en Walter Becker werd aangehaald, maakte haar opnieuw een schakeltje in de muziekgeschiedenis.
Simon schreef het nummer ‘Libby’ over haar (‘Another Passenger’- 1976), Dr. John ‘Pretty Libby’(‘The Brigthest Smile in Town’-1983), terwijl ook Donald Fagen’s ‘The Great Pagoda of Funn’ (‘Morph the Cat’- 2006) over haar zou gaan.
Titus leek zich helemaal te hebben teruggetrokken uit de muziek en kwam alleen op 4 januari 2016 nog in de publiciteit na een vermeend geval van huiselijk geweld, waarbij Fagen haar arm zou hebben gekneusd in hun appartement. Fagen werd gearresteerd en kreeg aanvankelijk een contactverbod. Titus zei vervolgens van Fagen te zullen scheiden, maar de twee verzoenden zich en gaven een verklaring van die strekking uit.
‘Variety’ heeft een complete necrologie van een vrouw die haar leven lang in de schaduw van grotere muzikanten leefde, maar die levens desondanks behoorlijk beïnvloedde:
Op de website van Steely Dan laat Fagen het bij een summiere verklaring, iets wat op meer verdriet lijkt te duiden dan die uitgebreide in memoriams die onmiddellijk na het overlijden van een geliefde gepubliceerd worden door directe nabestaanden: