Zip Records ZIP410
op meerdere manieren klassiek
Zanger-gitarist Eric van Dijsseldonk is een vaste waarde in de Nederlandse roots- en popscene. Hij maakte ooit twee albums met de Smalltown Romeos en bracht solo vier albums uit: het Engelstalige ’33 1/3 ’ (2004), de Nederlandstalige albums ‘Bijna lente’ (2006) en ‘In mijn eigen koninkrijk’ (2010) plus de ook Nederlandstalige ep ‘45’ (2018). Daarnaast speelde hij bij een hele reeks groepen en artiesten, van J.W. Roy, Laura Vane and the Vipertones, Ricky Koole en Erwin Nijhoff tot de twee Birdcatcher-albums van zanger-toetsenist Roel Spanjers en in de Southern Aces achter soulzanger Malford Milligan. Met hem schreef Van Dijsseldonk veel songs voor diens indrukwekkende ‘I Was a Witness’, terwijl hij ook een ep maakte als lid van het rootsy trio Spanjers, Dijsseldonk & Planteijdt en daarmee al jaren af en toe optreedt met nummers van The Band, Allen Toussaint, Bobby Charles en Dr. John.
In twaalf nieuwe songs in de taal van zijn jeugdmuziek blijkt hij opnieuw een even ervaren als enthousiaste songsmid:
hij verwerkte de invloed van de Beatles ten tijde van ‘Revolver’ (‘Do You Feel’ en ‘Maybe Not Today’) en Abbey Road (‘Bound to Break’) net zo vanzelfsprekend als die uit Amerikaanse roots (‘Charlie’s Coming Home’), soul (het naar Birdcatcher II knipogende ‘Keep Walking’), rock (‘Blackberry’) en Crowded House in hun beste Beatles-dagen (‘Everybody’s Busy’).
Uiteraard speelde Van Dijsseldonk op akoestische, elektrische en resonator-gitaar voor hem kenmerkende akkoordenprogressies, maar opnieuw ook percussie en soms bas en drums. In andere nummers is Eric Harbers te horen op bas en diverse Casio-keyboards. Incidenteel speelde Stefan Wolfs steelgitaar en tweede gitaar, terwijl vaste producer en ex-Smalltown Romeo Gabriël Peeters bijna steeds drumde en Spanjers in zes songs toetsen speelde.
Van Dijsseldonks melodieën vloeien vaak nog altijd loom en logisch, klinken de door hem gezongen koortjes harmonieus en zijn gitaarsolo’s melancholiek en melodieus, maar hij haalt soms ook fel uit.
Naast koppig optimisme (opener ‘Look At The Stars’, ‘Maybe Not Today’ en ‘Keep Walking’) zijn verliefdheid en liefde in vijf nummers opnieuw het thema: in ‘Blackberry’ verzet hij zich tegen zijn nog altijd uit het niets opduikende verliefdheden, want in ‘Stronger Than It Was’ bezingt hij ontroerend hoe zijn relatie met die ene zich door de jaren heen verdiept.
Halverwege zijn leven maakt Van Dijsseldonk op die manier de balans op van leven en liefde. In de titelsong refereert hij bovendien zowel naar de tijd die hem rest als naar zijn ep (‘Cause the game has not yet ended/Another 45 to mend it’).
In andere nummers dringt de wereld door, bv. de invloed van de sociale media (‘Best Kept Secret’) en de dood van Rolling Stones-drummer Charlie Watts, die door Van Dijsseldonk liefhebbend wordt bezongen.
Tot slot belijdt Van Dijsseldonk in ‘So Many Songs’ solo nogmaals expliciet zijn geloof in oprechtheid, melodie en harmonie als basis voor zijn songs. Zo maakte de ideale begeleider als centrale man alweer een klassiek album over de grote thema’s.
****
‘Half-time’ komt uit op 31 januari as.
Mijn recensies van ‘Bijna Lente’, ‘In mijn eigen koninkrijk’ en ‘45’ vind je in de categorie recensies pop.
Andere berichten over Van Dijsseldonk vind je in de categorieën Kippenvel Live: aankondigingen, nieuws, De rode draad en concerttips.