Blues en meer.
In de twaalf songs op Jim Byrnes’ zevende cd is veel veranderd en tegelijk veel hetzelfde gebleven.
Byrnes belijdt daarin duidelijker zijn levenslange liefde voor de blues dan op House Of Refuge en My Walking Stick, terwijl ook de fabuleuze gospelzangers The Sojourners ontbreken. Toch zijn de acht covers, drie door Byrnes meegeschreven songs en een van labelbaas, producer en stergitarist Steve Dawson net zo’n mix als op die twee vorige: country, western swing en vooral blues. Bovendien is Dawson weer medebepalend voor het geluid achter Byrnes emotionele, gruizige stem. Die zingt de blues met een korte onderbreking als acteur inmiddels al bijna vijftig jaar.
De twee roepen dan ook als vanzelf een rootssfeer op met hun uitstekende band, mooie blazers en de persoonlijke zang van Byrnes, die niet de blues heeft, maar de blues leeft.
****
Gepubliceerd in Heaven no. 70, januari-februari 2011/no. 70