Voor de èchte fans.
Talk Talk, ooit een typische jaren-tachtiggroep met bijbehorend synthetisch geluid, verliet via het atmosferische The Colour Of Spring de gebaande paden. Niet duidelijk is, of drummer Harris en toetsenman/producer Friese Greene net zo bepalend waren als Mark Hollis. Hij kon het op zijn solo-cd uit 1998 immers ook zonder hen.
Op deze cd wordt die vraag niet opgehelderd. De muzikanten staan in de vaste volgorde opgesomd, maar dat is alle informatie, op de opnieuw afgedrukte en nog steeds vrijwel onleesbare tekst van Ascension Day na.
Vier van de in totaal zeven outtakes stonden in een andere volgorde, maar in een nauwelijks andere versie op het velen verbijsterende Laughing Stock uit 1991. Die ging immers weer een stap verder dan de voorganger, The Spirit Of Eden. Deze postume cd legt, geheel in de weinig communicatieve stijl van Hollis c.s, over het verleggen van die grenzen niets uit.
De drie andere nummers zijn instrumentaal: Stump heeft nog een duidelijke structuur met de karakteristieke drums, een sitar en geluidsflarden. 5:09 en Piano zijn onuitgewerkte improvisaties: het eerste is een soundscape (achteruit afgespeelde tapes, mondharmonica, overstuurde gitaar en flarden harmonium), het tweede is lang en verstild, geïnspireerd door de nocturnes van Eric Satie. Ze vormen echter toch een geheel met de andere nummers en roepen de voor de groep karakteristieke sfeer zonder enige moeite op. Interessant voor wie de reguliere cd’s ook heeft.
***1/2
Gepubliceerd op www.popmagazineheaven.nl bij Heaven no. 15, november/december 2001/no. 6