Intense troubadour.
De Engelsman David Philips bracht eind 2010 zijn solodebuut Heal Yourself Alone uit. Op die cd speelde hij met een kleine band pop met een rootsy randje in een semi-akoestische setting.
De opvolger is alleen al om die reden verbazend, want hij nam zijn elf nieuwe songs solo op, zichzelf begeleidend op akoestische gitaar, dobro, ukelele, een driesnarige gitaar gemaakt van een sigarenkistje plus twee keer mondharmonica. Bovendien deed hij dat in zijn flat in Barcelona, met de deuren naar het dakterras open.
In zijn vooral door folk en countryblues geïnspireerde songs waait dan ook af en toe zachtjes zacht straatrumoer of het geschreeuw van vogels binnen. Dat sluit goed aan bij de traditionele sfeer die Philips oproept. Hoewel de songs voorbeeldig zijn opgenomen, lijkt het namelijk of hij op de veranda van de buren zit te spelen. Daardoor vallen ook zijn soepele timing en frasering, maar vooral zijn soepele en expressieve stem op.
Ook schreef Philips teksten die passen binnen countryblues en folk, maar tegelijk persoonlijk zijn: de slepende opener Help Me To Forget is daarvan een goed voorbeeld met zijn footstomps als begeleiding bij zijn dobro. Het is een even dwingend als desolaat muzikaal decor voor zijn wanhoop, waarin hij zich keert tot een vriend die niet over hem mag oordelen. Ook in de meeste andere songs is hij somber over leven en liefde, al is het op traditionele folk gebaseerde Kind Stranger onverwacht grappig door de omkering in het laatste couplet.
***1/2