Thuiskomst.
De dertien nummers plus hidden track van Niels van der Gulik zijn een fragmentarische autobiografie, want zeker in Amsterdam Ga Mee, Boerenjongen, Mijn Geluk, Volwassen en Wie Doet Mij Wat was zijn eigen leven uitgangspunt.
Van der Gulik gaf zijn baan namelijk op toen Ramses Shaffy hem een aantal jaren geleden toestemming gaf zijn nummers te zingen. Zo kreeg Van der Gulik naam, terwijl hij intussen eigen songs schreef en langzaam zijn focus verlegde. Alleen een bewerking van Stings Fields Of Gold herinnert aan die tijd.
Invloeden van Shaffy, Boudewijn de Groot en Bram Vermeulen, maar ook uit jazz en vooral rootsrock en pop versmelten in de handen van zijn klasseband: Richard Heijerman – drums, Auke Haaksma – bas,contrabas en zang, Erik Bogers – piano, Hammond, Wurlitzer, accordeon, mondharmonica en zang en Jos Kolenberg – akoestische en elektrische gitaar swingen kamerbreed waar dat kan, maar spelen ook spannend en dienend. Bogers en Kolenberg soleren in Wouter Planteijdts productie bovendien ook rootsy en fel, terwijl Heijerman en Haaksma veel meer doen dan de maat aangeven. Het in één take opgenomen, acht minuten lange Geboren Zwerver is daar maar een van de verbluffende voorbeelden van.
Dat nummer is misschien Van der Guliks credo: hij blijkt ook daar een compromisloze romanticus, voortgejaagd door heimwee naar wat was èn naar wat nog komen moet.
Slechts het te veel aan Doe Maar refererende Afwassen en het prachtig gespeelde, maar tekstueel mindere Google hebben cabarettrekken. In de andere songs klinkt een sterke zanger die een overtuigend debuut uitbrengt.
(drieënhalf)