Zoek de verschillen.
Hoewel het boekje zegt dat deze Amsterdamse band niet gevangen zit in het verleden, leggen de rest van de liner notes en de muziek zelf een duidelijk verband tussen dit viertal en de jaren zestig. De elf korte nummers zijn immers zwaar geïnspireerd door de ook vooral instrumentale, swingende funk van de Meters en de idem soul van Booker T & the MG’s.
De naam van dit debuut is dus onwaarschijnlijk, want Hammond-organist Alviz (A.A.Bartels), gitarist Onno Smit, bassist Bram Bosman en drummer Cody Vogel zijn opmerkelijk stijlvast: ze beperken zich tot wat nodig is voor de groove, laten dus ruimte voor de anderen en hanteren een onverbiddelijk precieze beat. Ze swingen dan ook vanaf de allereerste tel hard, want hun nummers duren in de beste traditie van toen maar kort. De enige duidelijke link naar vandaag is de naadloos passende cover van DJ Shadow’s Organ Donor.
Oorspronkelijk waren het vinylsingles en de hoesjes ervan staan op het boekje afgebeeld, ook een traditie bij verzamel-cd’s met obscure tracks. Bovendien gebruikten ze net als de bands van toen weinig techniek: een vier-sporenrecorder in hun oefenhok volstond, terwijl ook de percussie van Paul Willemsen er nog bij moest.
Daaronder lijdt het geluid echter niet, want dat is zeer opwindend, rauw en live. In een ruim halfuur betoont deze band zich een waardig opvolger van de Houseband en bewijst zo dat hun muziek van alle tijden is.
***
Geplaatstop www.popmagazineheaven.nl bij Heaven no. 46, januari-februari 2007/no. 1