Wij waren jarenlang overtuigde fans van David Sylvian’s solowerk en draaien af en toe vol heimwee nog wel eens een song van hem in Kippenvel.
Langzamerhand dreef hij echter weg van afgeronde popmelodieën en wij konden hem daarin niet meer volgen: van het door andere critici geprezen Blemish, Manafon en Died in the Wool snapten wij helemaal niets.
Nu is er na de door ons nog wel begrepen verzamelaar Everything & Nothing uit 2000 weer een verzamelaar uitgekomen met een overzicht van zijn solowerk.
De recensie veelbelovend, ook doordat de tracklist nauwelijks dubbelt met die vorige verzamelaar: