Passie en schuld.
Alex Roeka’s zevende cd is een thematische. Achttien keer staat zijn nieuwe liefde centraal. Die viert hij, maar hij legt ook rekenschap af over hoe het zo ver heeft kunnen komen.
Muzikaal zijn zijn invloeden nog altijd divers: chanson, soul, Satie, musette, rock ‘n’ roll en scheuten Zuid-Amerika. Jaco Benckhuijsen (piano en arrangementen), Peter van Os (accordeon, bas en percussie) en Reyer Zwart (gitaar, ukulele, bas en kalimba) spelen ze alle even zelfverzekerd en zwierig.
Toch onderwerpt Roeka zijn vaak knappe melodieën altijd aan genadeloos eerlijke teksten, die verliefdheid met verdriet combineren. Hij worstelt nog meer dan op vorige cd’s onverhuld autobiografisch met de consequenties van zijn keuze: nieuw geluk, maar ook spijt om het verlies en het door hem aangedane verdriet.
Zijn vermogen zijn dilemma’s ongekend effectief en schrijnend te berijmen maakt hem opnieuw een indrukwekkend songschrijver.
****
gepubliceerd in Heaven no. 58, januari-februari 2009/no. 58