Pure prijsplaat.
Sinds the Blind Boys Of Alabama in 2001 Spirit Of The Century uitbrachten, zijn deze blinde bejaarden eindelijk sterren. De naadloos versmolen songs, muziek, zang én productie brachten hen een groot werelds publiek.
Opvolgers Higher Ground (2002) en Atom Bomb (2006) bevatten naast goede songs ook modieuze, dus overbodige flirts met rap en hiphop. Het met Ben Harper gemaakte There Will Be A Light vergrootte hun reputatie echter nog. Diens sterke songs waren immers tegelijk traditioneel én persoonlijk.
Voor hun nieuwe namen ze in New Orleans onder Goldsmith twaalf songs op met lokale musici. Oprichter en boegbeeld Clarence Fountain was vanwege diabetes afwezig. Toch overtreffen de Blind Boys hun twee vorige cd’s gemakkelijk. Secondanten als Caleb Butler en Ben Moore ondersteunen de gruizig grommende leadzanger Jimmy Carter uiterst bezield.
Carter, ook lid vanaf de oprichting in 1939, zingt ondanks zijn leeftijd behalve expressief ook opvallend krachtig. In het door pianist David Torkanowsky, bassist Ronald Guerin en drummer Shannon Powell funky gespeelde Free At Last haalt hij negen maten lang uit á la James Brown en dat is niet de enige keer.
In een mix van funk, jazz en blues bezingen the Blind Boys zo hun rotsvaste vertrouwen in een beter leven na dit. Gastmuzikanten als the Preservation Hall Jazz Band en Allen Toussaint leveren extra couleur locale, maar de hele cd lang blijkt de invloed van gospel op de muziek uit New Orleans en vice versa.
Gepubliceerd in Heaven no. 54 mei-juni 2008
****