Zangeres Eva Almagor debuteerde met deze ep al in 2011, maar haar vier met band opgenomen eigen songs zijn nog steeds goed.
Drummer Fabian Kraal, bassist Kaspar van Moll, gitarist Jurrie Spoelstra en toetsenist Muchel Berends spelen groovend. In hun spel laten zij rockinvloeden samengaan met veel ruimte en nog meer rootsinvloeden. Het meest opvallend is daarbij Berends’ Hammond, maar ook Spoelstra’s felle solo’s en het tegen elkaar in spelen van Kraal en Van Moll dragen daaraan bij. Hoewel de vier indrukwekkend kunnen uitpakken, spelen zij ook vaak en overtuigend klein.
Daardoor krijgt Eva Almagor de nadruk die zij verdient. Zij heeft een in het hoog soms iets schelle, maar zeer expressieve stem, die zij zelfverzekerd en soepel gebruikt. In de zachte passages zingt zij emotioneel, terwijl zij het ook makkelijk kan opnemen tegen het volume van haar band. In haar zang zijn duidelijk terug te horen dat ze houdt van soul, blues en gospel, hoewel haar composities tegelijk ook de afronding kennen van klassieke popsongs.
Het is daarmee logisch dat zij regelmatig wordt uitgenodigd op te treden in en rond thuisstad Nijmegen, maar ook won ze al de Demozone van 3FM’s Bert van Lent en speelde ze daar live in de uitzending.
Dat weinig mensen dat gehoord zullen hebben door het wel erg vroege tijdstip is niet alleen jammer voor Eva Almagor, maar ook voor die mensen. Hopelijk brengt de geplande full-length cd daar later dit jaar verandering in.
***1/2