Ray Davies, natuurlijk voor altijd de ex-voorman van de The Kinks, heeft in een interview met NME gezegd dat hij ongeveer twintig nieuwe songs heeft. Hij heeft thuis namelijk demo’s opgenomen gedurende ongeveer drie decennia; op sommige spelen ook zijn boer Dave en oorspronkelijke drummer Mick Avory mee.

Het gaat daarbij weliswaar om losse delen, maar die kan hij gemakkelijk genoeg combineren, zo stelt hij: twee of drie fragmenten wil hij nog afmaken maar de rest is af.

Of het ook komt tot een reünie met broer Dave en drummer Mick Avory is nog ‘in de schoot van de goden’, zo zei Ray Davies: de spanningen tussen Avory en de broers zijn volgens hem inmiddels wel weggeëbd, maar alles hangt af van het feit of ze een contract kunnen afsluiten voor ‘A show that gives us the credit we deserve.‘ Vertaald luidt dat vermoedelijk ongeveer: ‘een concert dat ons zoveel geld oplevert dat we het de moeite waard vinden.’

Dan zal hij naar eigen zeggen nog wel even zijn broer moeten overhalen, want de twee hebben nogal de neiging er verschillende opvattingen op na te houden.

Wonderlijk genoeg komt het tweede deel van hun verzamelde werk, ‘The Journey Part 2’, slechts even zijdelings ter sprake, hoewel de releasedatum toch echt 17 november is:

In Austin is zanger-gitarist Jeff Plankenhorn een vertrouwde naam: hij begeleidde niet alleen artiesten als Ray Wylie Hubbard, Joe Ely, Ruthie Foster en Jimmy LaFave, hij vond ook een gitaar uit die een kruising is tussen een dobro en een lap steel en bracht er vier studioalbums uit: ‘Pank’ (2003), ‘The Speed of Hope’(2012) , ’Soulslide’(2016) en ‘Sleeping Dogs’(2018).

Toch kennen we hem in Europa nauwelijks of niet, ook doordat die releases alleen lokaal werden verspreid.

Zijn nieuwe album ‘Alone At Sea’ wordt echter wel in Europa gedistribueerd en is zeer de moeite waard.

Dat Plankenhorn volgend jaar ook door Europa wil toeren, is dan ook goed nieuws:

In Kippenvel 781 draai ik songs van  Ian Dury en Manassas, Dayna Kurtz met Robert Maché en Meschiya Lake & the New Movement en nieuw of recent werk van Buddy en Julie Miller en Claudia Robbens, Bas Beenackers en Them Dirty Dimes én Dusty Stray.

In het Een-tweetje draai ik drie versies van ‘I Feel The Same’ van Chris Smither, inclusief een liveversie van hemzelf en in De rode draad zitten al voor de zesde keer songs over New York, maar ik houd opruiming, al is de kwaliteit onverminderd hoog met nummers van Renske Taminiau, Paul Simon, Marc Cohn en tweemaal Peter C. Johnson, de man die het ten onrechte niet verder schopte dan de status van cultheld. Dit is Kippenvel, dus deze week weer twee uur muziek om naar te luisteren.

tot vanavond, tot Kippenvel!

De Little Richard-film ‘I Am Everything’ is genomineerd voor een Grammy in de categorie  Best Music Film.

Wonderlijk genoeg is dat de eerste nominatie de die de boeken inging als de architect van de rock ‘n’ roll met singles als ‘Tutti Frutti’ en ‘Long Tall Sally’, al wordt dat begrijpelijk als je weet dat de Grammy’s pas in 1959 werden ingesteld en dat hij een Lifetime Achievement Award van de Recording Academy ontving in 1993.

In de film komt de als Richard Penniman geboren Little Richard zelf ook uitgebreid aan het woord.

De andere genomineerde films zijn een film over David Bowie, ‘Moonage Daydream’, de Tupac Shakur-film ‘Dear Mama’en twee concertfilms: ‘Lewis Capaldi: How I’m Feeling Now’en  ‘Kendrick Lamar: Live From Paris, The Big Steppers Tour’.

Eerdere berichten over Little Richard vind je in de categorieën Nieuws en Dossier: Ook al dood…

Op 8 december verschijnt het dubbelalbum ‘The Faithful: a tribute to Marianne Faithfull’.

Daarop zingt een aantal artiesten songs van Marianne Faitfull, inderdaad. De bekendste naam onder hen is die van Iggy Pop, terwijl ook Cat Power, Tracey Bonham, Joan As Policewoman en Lydia Lunch nog wel een belletje doet rinkelen. De anderen zijn toch hooguit bekend in kleinere kring, al doet dat aan de goede bedoelingen niets af, net zo min als aan de kans dat het indrukwekkende versies zijn.

De opbrengst van dat album is voor haar bestemd, want zij herstelt nog altijd van long-covid.

Inmiddels is een eerste nummer uit: ‘This Little Bird’ wordt gezongen door de mij onbekende Parkinson Sisters en Tanya Donelly van The Breeders. Faithful’s befaamde rasp ontbreekt daarin begrijpelijkerwijs helemaal, terwijl de strijkers wel erg dominant zijn:

De Eagles hebben hun have zeer adequaat ‘Long Goodbye’ getitelde afscheidstournee verlengd tot ver in 2024. Ook tijdens de nieuwe concerten is Steely Dan het voorprogramma.

Volgens het persbericht zullen Don Henley, Joe Walsh, Timothy B. Schmit, Vince Gill en Deacon Frey ‘in ieder markt net zoveel concerten geven als hun publiek verlangt’.

Inmiddels zijn optreden bekend gemaakt in Palm Springs, St. Louis, Omaha, Tulsa, New Orleans, Orlando en Charlotte.

In januari, februari en maart van volgend jaar geeft de band steeds zeven concerten.

Eerdere berichten over de Eagles vind je in de categorie Nieuws.

In de Engelse hitlijsten staan de Beatles op nummer een met hun recent door Paul McCartney en Ringo Starr afgemaakte ‘Now and Then’.

Dat betekent een record, want hun eerste nummer een was zestig jaar geleden en dus zijn de Beatles de groep me de langste periode tussen twee nummer-eennoteringen: ‘From MeTo You’ stond op die positie in ei 1963, om precies te zijn zestig jaar en zes maanden geleden.

Daarmee overtreft de groep Elvis Presley riant, want die was 47 jaar en zes maanden recordhouder: die tijd zat er blijkbaar tussen ‘All Shook Up’ in 1957 en de rerelease van ‘It’s Now or Never’ in 2005.

In de eerste week na het uitkomen werden 78.200 exemplaren verkocht: dat gaat dan om de optelsom van de verkoop en de streams.

Ook hebben de Beatles blijkbaar onbedoeld een ander record te pakken: dat van de langste periode tussen twee nummer-eennoteringen.

Hun vorige was ‘The Ballad of John and Yoko’, een single die in 1979 op een stond en dat is inmiddels 54 jaar geleden. Dat is aanmerkelijk langer dan de 44 jaar die verstreken tussen Kate Bush’ ‘Wuthering Heights’ in 1978 en de tweede keer dat ‘Running Up That Hill’ een hit werd in 2022 door de serie ‘Stranger Things ‘.

Daarmee is het aantal records nog niet ten einde: in het VK is het de snelst verkopende single van het jaar 2023 (48.000 stuks in een week) én de snelst verkopende vinylsingle van het jaar met 19.400 exemplaren.

In Nederland kwam het nummer overigens op nummer vijf binnen in de GfK Dutch Single Top 100, direct achter een andere nieuwe binnenkomer ‘De leven’ van Kevin ft. S10: tijden veranderen, inderdaad…

In de VS staat het nummer in de eerste week direct op nummer een van de digitale singles.

Intussen heeft regisseur Peter Jackson gezegd dat nog meer ‘nieuwe’ Beatles-songs ‘voorstelbaar’ zijn: het is nu mogelijk om een nummer uit de lange versie van de door hem geregisseerde Get Back-documentaire te lichten, de bijdragen van John Lennon en George Harrison te scheiden van het andere geluid en die dan ook door Paul McCartney en Ringo Starr te laten aanvullen, zo meent hij.

Dat doet mij dan weer denken aan het commentaar dat wordt toegeschreven aan Harrison toen hij het oorspronkelijke cassettebandje met de door Lennon gemaakte demo van ‘Now and then’ hoorde: ‘fucking rubbish’….

Eerdere berichten over de Beatles vind je in de categorie Nieuws.

In Kippenvel aflevering 780 draai ik songs van Ruthie Foster en JJ Grey and Mofro, maar ook van Robert Robertson en Dayna Kurtz with Robert Maché en van Eugene Ruffolo en Eva Almagor, nieuw of recent werk van de Blind Boys of Alabama en Jyame Wyatt, Harry van Lier en Sem Janssen.

In het Een-tweetje draai ik drie songs van evenzoveel albums van Patti Scialfa, de vrouw van de baas inderdaad, en in De rode draad zitten ook deze week weer drie songs over New York: klassiekers van Joni Mitchell, Tom Waits en Leonard Cohen. Dat is Kippenvel, dus deze week weer twee uur muziek om naar te luisteren.

tot vanavond om acht uur dus, tot Kippenvel!