Kippenvel - Ruud Heijjer

elke dinsdagavond van 20:00 - 22:00 op RTV Katwijk op 106.8FM en via deze site


Uitzending gemist

Page 26 of 1139

Wacht – Brabant Funk

Bogey Music 152431 993940

www.bertusborgers.nl

Blow, big man, blow!

In de tien tracks die saxofonist-zanger Bertus Borgers opnam met zijn broer Ruud op gitaar en achtergrondzang plus zijn neven Maurice Christian George op bas en Wouter ‘Bertho’ Mollen op cajón, beenshakers en achtergrondzang verkennen de vier vooral de klassieke, kale funk, maar Borgers schreef er ook een aantal ballads voor.

Borgers dankt zijn grote naam aan de periode dat hij in de Mr. Albert Show en Sweetd’Buster speelde en als gastmuzikant bij Golden Earring en Herman Brood, maar de inmiddels 77-jarige speelt sinds halverwege de jaren zestig al in allerlei formaties, waaronder ook Borgers Family Life, de familieband waarmee hij in 2020 ook @ Blue Collar maakte.

Dit album nam hij op met een uitgeklede versie van die groep, waarbij de nadruk ligt op zijn sax en zang, want Borgers ‘honkt’ in sax-solo’s niet alleen nog altijd enthousiast en effectief, hij zingt ook zijn meestal Nederlandstalige teksten vol overtuiging.

‘Geboren zonder zakgeld’ en ‘Ik zie een foto’ funken bijvoorbeeld volop, juist doordat

Continue reading

rerelease Steely Dan’s ‘Kate Lied’ op vinyl

Op 31 januari kwam ‘Katy Lied’, Steely Dan’s vierde album, opnieuw uit op vinyl, al is er ook een ‘nieuwe’ cd-versie. Dat was de eerste keer na de oorspronkelijke release in 1975.

Dat is geen wereldnieuws en dus vooral leuk voor fans met genoeg geld voor hebbedingetjes, want het gebeurde ook nog in drie verschillende kwaliteiten: er komt een zgn. ‘limited edition’ van de lp uit op 200-grams ‘ultra-high quality’ vinyl.

Daarbij past een waarschuwing, want die moet worden afgespeeld op 45 toeren, anders klinkt de muziek een stuk minder venijnig dan ze bedoeld is.

Die komt uit op Analogue Productions, een bedrijf dat ook een super audio-cd uitbrengt.

Daarnaast verschijnt ook een 180-gramsversie die uiteraard wél op 331/3 toeren dient te worden afgespeeld.

‘Katy Lied’ was op meerdere manieren een gedenkwaardig Steely Dan-album: Fagen en Walter Backer hadden besloten niet langer op tournee te gaan, een tijdsbesteding waarvoor ze toen nog een diepgewortelde afschuw voelden, drummer Jim Hodder en gitarist Jeff ‘Skunk’ Baxter verlieten vervolgens de groep of werden eruit gezet, Fagen en Becker begonnen langzaamaan hun jazzinvloeden te botvieren (‘Doctor Wu’, ‘Your Gold Teeth II’ ‘Throw Back The Little Ones’en ze huurden per nummer steeds meer verschillende studiomuzikanten in: drummers als veteraan Hal Blaine en Jeff Porcaro, bassist Chuck Rainey, toetsenisten David Paich en Michael Omartian, zanger Michael McDonald, jazzsaxofonist Phil Woods en een hele verzameling gitaristen: Rick Derringer, Dean Parks, Hugh McCracken en de op dit album bijna steeds maniakaal solerende Larry Carlton.

Net als de al eerder verschenen albums ‘CAn’t Buy A Thrill’, ‘Countdown to Extacy’, ‘Pretzel Logic’, ‘Aja’ en ‘Gaucho’ gebeurt dat onder de supervisie van Donald Fagen.

De rerelease of ‘The Roayl Scam’ wordt later dat jaar verwacht.

Eerdere berichten over Donald Fagen en Steely Dan vind je in de categorieën Nieuws, Concerttips, Dossier: Ook al dood.

Mijn recensies van Steely Dan’s ‘Northeast Corridor – Steely dan Live!’ en Donald Fagen’s ‘The Nightfly live’vind je in de categorie recensies rock en mijn recensie van zijn ‘Sunken Condos’ vind je in de categorie recensies jazz.

Elles Bailey: alternatieve versie song ‘Beneath the Neon Glow’

De Britse bluesy rootszangeres Elles Bailey leverde met haar vorig jaar uitgekomen album ‘Beneath the Neon Glow’ een meer dan uitstekend album af.

Bovendien verscheen een ‘extended version’ met maar liefst zes bonusnummers erop: Dat blijft enerzijds een manier om fans nogmaals geld uit de zak te kloppen, maar kan ook twijfelaars over de streep trekken.

Dat doet Bailey ook in haar nieuwsbrief, al zal die eerder worden gelezen door degenen die al van haar songs en stem onder de indruk zijn.

Daarin schrijft ze bijvoorbeeld over het nummer de ingetogen ballad ‘Silhouette in a Sunset’ dat het oorspronkelijk bedoeld was als albumtitel, maar dat ze ervan afzag doordat ze het woord niet kan spellen zonder een spellingschecker te gebruiken…

Ook stopte ze in die nieuwsbrief een link naar een alternatieve, nog net iets stillere versie ervan, al is dat dan ook naar de muziekstreamers van deze wereld:

Continue reading

tweede single Jodymoon’s ‘The Machine’

Van Jodymoon is ‘Still Running’ uitgekomen, de tweede single die het nieuwe album ‘The Machine’ vooruitgaat. Dat komt uit op 14 maart as.

Ondanks de al bij eerste single ‘The Machine’ aangekondigde accentverschillen is ook bij deze song het kenmerkende geluid van zangeres Digna Janssen en gitarist John Smeets niet wezenlijk veranderd:

Continue reading

Bryan Ferry: nieuw album met Amelia Barratt

Bryan Ferry heeft een nieuw album opgenomen met zangeres Amelia Barratt, ‘Loose Talk’.

Het is een vervolg op ‘Star’, een nummer van de twee op Ferry’s compilatie Retrospective: Selected Recordings 1973-2023.

Ferry schreef voor de elf nummers de muziek, terwijl de door Barratt gesproken teksten van haar hand zijn.

Barratt is schilderes van huis uit, maar doet ook performances en schrijft.

In het persbericht schrijft Ferry over zijn voortdurende vernieuwingsdrang, iets wat in zijn eigen muziek toch niet altijd meer terug te horen was:

The whole experience of making Loose Talk has had an interesting newness about it. It seems to have opened a whole new chapter in my work. There’s a really strong mood to the work that Amelia does and I was very conscious of not getting in the way of her words. Hopefully, together, we’ve created something neither could do on our own.

The nearest I ever got to doing pieces like this before would maybe be back in Roxy with In Every Dream Home A Heartache‘ and ‘Mother Of Pearl‘. To some extent, those are kind of spoken monologues. I’m pleased that when we’ve played ‘Loose Talk’ to people, they’ve said, ‘Oh, this sounds really different.’ That’s what I’ve always wanted with everything I’ve done, or been involved in, to be: different. Different to what you’ve heard before, or seen before. That’s the whole point of being an artist: trying to create a new thing, a new world.’

Barratt voegt daar haar zegje aan toe: ‘Loose Talk is a conversation between two artists: a collaborative album of music by Bryan Ferry with spoken texts by me. It’s cinematic; music put to pictures.

There’s possibility for experimentation within a frame. And there’s a freedom in knowing exactly what my part to play is, then being able to pass a baton, stretching out creatively and knowing there is someone on the other side to take it further. Nothing feels off limits.’

Voorlopig is het nog even afwachten hoe ver die vernieuwing gaat.

De tracklist is in ieder geval bekend:

Continue reading

Europese tournee Rolling Stones afgeblazen, of toch niet?

Geruchten willen dat de Europese tournee van de Rolling Stones voor deze zomer is geannuleerd.

Stadions in Parijs, Barcelona en Rome zouden door allerlei redenen niet beschikbaar zijn en ook het reizen ernaartoe zou ‘gecompliceerd’ zijn.

Ook het London Stadium zou niet beschikbaar zijn op de vier data dat de Stones er zouden willen spelen.

Toch zouden Mick Jagger, Keith Richards en Ron Wood met een groot aantal huurlingen door Europa willen trekken, maar dat zou weleens in 2026 kunnen worden…

Eerdere berichten over de Rolling Stones vind je in de categorie nieuws.

singer-songwriter Marc Cohn: verschijnselen ziekte van Parkinson

De New-Yorkse singer-songwriter Marc Chn heefy  via zijn nieuwsbrief bekend gemaakt, dat hij lijdt aan de ziekte van Parkinson.

Die ziekte blijkt al ongeveer vijf jaar geleden bij hem geconstateerd te zijn, maar hij schrijft er alles aan te doen de voortgang van die ziekte tegen te gaan en door te gaan met optreden.

Dat het zo lang duurde voor hij ermee naar buiten trad, kwam doordat hij er tijd voor nodig had het ‘verontrustende nieuws’ te verwerken.

Inmiddels is hij daar ver mee, zo blijkt uit een zin aan het einde van zijn bericht:

‘ Hi everyone. Marc here… I feel like it’s time to tell you, my fans, what many of my colleagues, friends and family already know. About 5 years ago, I was diagnosed with Parkinson’s disease.  I waited this long to tell you about the diagnosis because I needed time to process the unsettling news myself. But the good news is this: I’m doing everything I can to stave off Parkinson’s progression, and with those efforts, I have been able to continue playing shows for you all. Some nights have been more difficult than others, but there were moments of healing and deep gratitude for my ability to stand at the microphone and continue to do the job I love so much.  These past few years have been a time of reflection and a reminder of the preciousness of every moment. Thank you for making my music part of your daily lives. I feel like I’ve been a guest at your weddings, your delivery rooms, your first dances, and all the passages we all go through. This is just another passage… another opportunity to learn another dance. 
I plan on continuing to do shows for as long as possible. Come meet us on the road somewhere. 

With love and gratitude,
Marc’

Cohn is een van de beste klassieke singer-songwriters die er zijn, al is hij bepaald geen veelschrijver.

Sinds 1991 maakte hij zes reguliere albums, waarvan een met voor hem belangrijke covers (’Listening Booth’- 2010) en een liveplaat met de Blind Boys of Alabama (‘Work to Do’-2019), terwijl zijn recentste album met eigen werk alweer uit 2007 dateert. ‘Join the Parade’ was wel een meesterwerk, net als zijn tweede, ‘The Rainy Season’(1993).

Toch kennen ook radioluisteraars die nog nooit een noot van deze albums hoorden hem van ‘Walking in Memphis’ van zijn naamloze debuut uit 1991. Dat nummer werd in ieder geval een internationale radiohit en zal een belangrijk deel van Cohn’s pensioen vormen.

Mijn recensie van Work to do’, het album van Marc Cohn en de Blind Boys of Alabama, vind je in de categorie recensies roots.

Over het album dat Cohn maakte na die aanslag op zijn leven, ‘Join the parade’, gaat de column ‘Onthouding’. Die vind je uiteraard in de categorie Columns.

Andere berichten over Cohn vind je in de categorie nieuws.

Leonard Cohen-veiling

Onder de naam ‘Leonard Cohen: The Collections of Aviva Layton, Anjani Thomas & More’ is er op 28 gebruari een veiling bij Julien’s Auctions in Los Angeles.

Daar kan worden geboden op 164 voorwerpen die ooit van Cohen waren, maar tot nu toe van Aviva Layton en Cohen’s vriendin Anjani Thomas waren.

Daarbij zitten handgeschreven teksten, gedichten en manuscripten en een dagboek uit 2007 van 76 pagina’s met daarin niet alleen aantekeningen, maar ook gedichten en aanzetten tot songteksten.

Dat laatste zou tienduizend tot vijftienduizend dollar (9600 tot 14.400 euro) moeten opbrengen, ook doordat er een lijst instaat van de weddenschappen die Cohen en Thomas afsloten. Bovendien is het het enige dagboek dat niet in het bezit is van het Cohen Family Trust Archives en dus zeldzaam.

Ook te koop: de pet die hij droeg in de jaren dat hij in Griekenland woonde en een doosje met daarin een haarlok van Cohen.

Dat laatste wordt een koopje: je kunt daarop bieden vanaf 25 dollar (24 euro) en de geschatte opbrengst is 400 tot 600 dollar (385 tot 580 euro).

Eerdere berichten over Leonard Cohen vind je in de categorie Nieuws, Rootsmuziek op radio, tv en internet, Muziekboeken en Dossier: ook al dood….

Stephen Stills en Graham Nash samen op FireAid

Stephen Stills en Graham Nash hebben samen opgetreden op FireAid in Los Angeles.

Stills speelde ‘For What It’s Worth’ met de band Dawes plus Heartbreakers- gitarist Mike Campbell en daarna speelden hij en Nash ‘Teach Your Children’ met Dawes.

Eerdere berichten over Stephen Stills en over Crosby, Stills, Nash and Young vind je in de categorie nieuws.

Mijn recensie van Corsby, Stills, Nash and Young’s alles bij elkaar teleurstellende ‘Life at the Fillmore, 1969’ vind je in de categorie recensies singer-songwriter.

Marianne Faithfull overleden

De Britse zangeres Marianne Faithfull is op donderdag 30 januari thuis in Londen overleden in het bijzijn van haar familieleden. Zij was 78 jaar oud.

Hoewel geen doodsoorzaak bekend gemaakt is, is het aannemelijk dat de achternicht van ‘Venus in bont’-schrijver Leonard von Sacher-Masoch  is overleden aan de gevolgen van long covid, waarvoor zij ook langdurig werd opgenomen.

Faithfull werd in de vroege jaren zestig een begrip door haar relatie met Mick Jagger, al was zij toen al getrouwd met de kunstenaar John Dunbar en moeder van zoon Nicholas, al werd ze uit de ouderlijke macht ontzet.

Faithfull werd een ster met  de door Jagger en Keith Richards voor haar geschreven eerste single ‘As Tears Go By’ (1964) en haar naamloze debuut album een jaar later. De tekst van die single wordt gezongen vanuit een perspectief van een vrouw die terugkijkt op een mislukt leven, een feit dat in tegenspraak is met Faithfull’s leeftijd toen: zeventien.

Door haar verhouding met Jagger tussen 1966 en 1970 gingen allerlei deuren op voor Faithfull, bijvoorbeeld ie van de filmstudio’s (bijvoorbeeld ‘Made in USA”- 1966, The Girl on the Mototrcycle’- 1968’en ‘Ha,let’- 1970), maar raakte zij ook langdurig verslaafd aan dank en drugs.

Dat zij in 1969 aan ‘Sister Morphine’ meeschreef, een song die de Rolling Stones twee jaar later op ‘Sticky Fingers’ zetten, bleef lang een goed bewaard geheim, want die bijdrage werd pas erkend in 1994.

Ook zou ze de inspiratie zijn voor Stones-nummers als ‘You Can’t Always Get What You Want’, ‘She’s a Rainbow’, ‘No expectations’ en ‘Wild Horses’.

Dat ze ziektes als hepatitis B en borstkanker overwon, verslaafd raakte aan allerlei drugs en als gevolg daarvan zelfs een aantal jaren dakloos was in de jaren zeventig, droeg bij aan haar reputatie van bohemien bij haar comebackalbum ‘Broken English’(1979). Daarop zong ze met een totaal veranderde, diepe stem, die heftige jaren verried in met gitarist Barry Reynolds geschreven autobiografische songs over de jaren die achter haarlagen.

Daarna nam ze nog veel albums op, vaak met producer Hal Wilner, bijvoorbeeld ‘Strange Weather’(1987). Die kenden minder massale verkoopcijfers die ‘Broken English’, maar versterkten haar reputatie van een zangeres die haar gelijke niet kende.

Op haar laatste album declameerde ze gedichten van Britse dichters uit de Romantiek las Byron, Keats en Shelley op muziek van Warren Ellis en met medewerking van onder anderen Nick Cave en Brian Eno. Zingen kon ze als gevolg van haar langdurige coronaklachten inmiddels niet meer.

Inmiddels staan beelden online van haar laatste concert op 25 november 2016 in de Parijse concertzaak Bataclan:

Continue reading
« Older posts Newer posts »